تنهای تنها و بیکار و عاطل !!!

به نام یزدان پاک 

سلام

موضوعی که سالیان متوالیه دنبالش بودم و شما دوستانی که این وبلاگ را مفتخر به همراهی کردین هم مطلع هستید ، بحث استخدام و یا عقد قرارداد موقت بین رانندگان و شرکتهای مسافربریه مطبوعشان میباشد ، که متاسفانه تا کنون هیچ ، فرجی حاصل نشده است .

طی مراحل تمدید مدارک برای ادامه ی کار، بعد از دوران بیماری ، لاجرم در کلاسی بنام دوره ی بازآموزی شرکت کردم ، تعداد 48 نفر از دوستان و همکاران حاضر در جلسه بودند به همراه رئیس اتحادیه ی رانندگان برون شهری بخش مسافر .

بعد از اتمام کلاس فرصتی خواستم تا با بیان دیدگاه و اقدامات انجام شده همین تعداد قلیل از همکاران را از ماوقع مطلع کنم که همان ابتدای به ساکن با مخالفت تقریبا جوان ترین عضو شرکت کننده مواجه که البته با اصرار سایر همکاران در چند جمله و خیلی کوتاه و مختصر عنوان شد .

رئیس اتحادیه به اصطلاح رانندگان ... متعاقب سخنان من ، فرمودن سالهاست که دنبال این بحث بودیم ولی قابلیت اجرائی شدن را نداشته و در جواب چرای من !! فرمودن مالکان و صاحبان شرکت ها زیر بار نمیروند ، که استدلال ایشان به این معنی است که چون آقا دزده زیر بار نمیره دزدی نکنه زندان فرستادن هم بی نتیجس !!!

بهر حال اوضاع روزگار امروز من شاهدی برای تمامیه همکاران و دست اندرکاران این صنف میباشد ، هرچند بازهم با سماجت پیگیر خواهم بود ولی از قدیم گفتند که یک دست صدا نداره .

از طرفی هم بخاطر اقداماتی که تابحال انجام دادم و بعضا به گوش روئسای محترم هم رسیده کمتر به کار گرفته میشم و از همه بدتر همکارانی که ازشون انتظار دارم هم دورمو خط کشیدن ، اما شیرین ترین لحظه ای که منتظرشم به ثمر نشستن زحماتم علیرغم تمام مخالفت ها و عدم حمایت هاست .

حتی امروز سرشوفر یا اصطلاحا دالندار همسفر هم جواب تلفنم را ندادند و دیروز با لحنی برخورنده مواجه شدم ، صد البته خدای خانواده ی من هم کریمه و اگر اینچنین نباشه جای شک و تردید،  هست .

قوانین کار از قدیم به نفع کارفرمایان بوده اند و نمایندگان خودفروخته ی کارگری هم تا کنون نمکی بر زخم هم قشران بوده اند و بس .

تا بعد ...