ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
به نام یزدان پاک
سلام
امروز برای اینکه از مقصد وبلاگ که همون امور مربوط به رانندگان هستش دور نشم میخوام در مورد لاستیک های اتوبوس و طرز نگهداری از آنها بحثی داشته باشیم.
در ابتدا : کدام مارک و برند بهتر است ؟ در حال حاضر بهترین برند جهانی لاستیک میشلین ساخت کشور فرانسه هستش البته برندهائی مثل کنتینانتال (آلمان) هانکوک و یوکوهاما و البته بریدجستون هم مقبولیت خاصی دارند اما از همه بهتر همون میشلین میباشد.
باد لاستیکها ، می بایست در دوره های کوتاه مثلا 4روز و نهایتا 7 روزه بازدید بشن بهتره که بجای باد ، لاستیک با گاز پر بشه که هم برای فصل گرما و هم سرما بهترین گزینه هستش و عمر مفید لاستیک را بالا میبره .
تنظیم زاویه ، که محور جلو از اهمیت خاصی برخورداره و اگر زاویه محورها تنظیم نباشند باعث سائیدگی نا متناسب لاستیکها و نهایتا پله کردن لاستیک و در مواردی که خیلی حاد باشه حتی باعث ترکیدگیه لاستیک میشه .
جابجا کردن لاستیک ها ، بستگی به محورهای تردد ، بهتره هر 40 روز تا 2 ماه لاستیکهای چرخهای سمت شاگرد با سمت راننده عوض بشن چرا که وزن اتوبوس بخاطر شیب جاده بیشتر روی لاستیکهای سمت شاگرد هستش و بیشتر از سمت راننده سائیده میشن .
تو و بیرون کردن لاستیکهای عقب ، که مناسبترین زمان بین دو تعویض طرفین هستش و در صورتی که لاستیکها از لحاظ عاجشون مشکلی نداشته باشن هر 20 روز تا یک ماه یک بار چرخهای عقب لاستیک داخی و خارجی جا بجا بشن ، شاید بپرسید چرا ؟ چون بر اثر ترمز و نرسیدن باد و هوای خنک بیرون به لاستیک داخلی ، حرارت لاستیک داخلیه محور عقب معمولا بیشتر از لاستیک بیرونی میشه و این حرارت زیاد باعث پائین اومدن عمر مفید لاستیک میشه.
بازدید به موقع بلبرینگها و لنتهای ترمز چرخها هم یکی از گزینه هائیه که عمر لاستیک را بالا میبره .
لاستیکهای سیمی به دست اندازها و سرعتگیرها حساسن و ضربه های وارده به لاستیک باعث بریدن سیمهای موجود در لاستیک میشه و نتیجش ترکیدگیه لاستیکه پس بهتره هم برای آرامش و آسایش مسافر و هم سلامت خودروی تحت امرمون ، تمامیه سرعتگیرها و دست اندازهای جاده را بلد باشیم و به آرامی از روی آنها عبور کنیم.
به یاد داشته باشیم لاستیکی برای محور جلو مناسبه که از استقامت و نرمیه بالائی برخوردار باشه چرا که وزن جلوی اتوبوس بر روی 2 حلقه لاستیکه و نباید میزان عاج لاستیک جلو کمتر از 80 درصد و نهایتا 75 درصد کمتر باشه .
یادمون نره در هر توقفی با وسیله ای مثل چکش لاستیکی یا میله ای فلزی و ضره زده به لاستیکهای محور های عقب از همسان بودن باد چرخهای عقب مطمئن بشیم تا فشار روی یکی از دو لاستیک نباشه .
از سلامت رینگها مطمئن باشیم ، سوراخهای موجود در رینگ که برای بسته شدن رینگ روی توپی چرخها استفاده میشن نباید گشاد تر از حد استاندارد باشند چراکه در غیر این صورت لاستیکها موازی نخواهند بود و باعث کله زدن محورهای عقب خواهد شد .
بوش های اکسل جلو و شاهنگهای عقب باید بدون لقی و کاملا ثابت باشن که در غیر این صورت ضمن اینکه زاویه چرخها تنظیم نخواهند شد باعث سائیدگیه نا همگون لاستیکها میشه و سر و صدای اتوبوس و محور جلو آزار دهنده خواهد بود.
تا بعد ...
سلام احسن به شما که تجربه و معلوماتت را با سخاوت در اختیار دیگران میگذارید . موفق باشید انشا الله
سلام دوست و سرور گرامی ، کاری که قابل ارزش باشه نبوده ، در حد بضاعتم ، همین بوده ، وتشکر فراوان برای وقتی که صرف خواند این وبلاگ فرمودین .


خیلییی مفید...
امیدوارم همینطور باشه
سلام وظیفه بود