ذهن شلوغ پلوغ

به نام یزدان پاک

سلام

سلام به همه اونائی که این وبلاگو میخونن حالا چه نظر بدن یا ندن همتونو دوست دارم . امروز فکرم خیلی مشغول بوده و ساعتها در مورد کارائی که داشتم فکر کردم ، خدائیشو بخواهین به جائی نرسیدم ، مهم اینه که بالاخره میرسم .

بگذریم ما راننده ها معمولا از دید اجتماع و بیشتر اطرافیان ادمهای مثبتی نیستیم و هزار تا مشکل جور واجور داریم گاهی واسه 5 دقیقه دیرتر به مقصد رسیدن که شایدم بجای ما ترافیک مقصر اصلی باشه هزار تا نا سزا میشنویم اما دم نمیزنیم اما نمیدونم چرا اگه ما اعتراض کنیم اسمش میشه کوته فکری یعنی فکر ما اینقدر دیوارش کوتاهه با تمامیه احترامی که واسه همه مشاغل قائلم و با ایمان به این مهم که هر کسی واسه رسیدن به موقعیتی که داره جون کنده و عرق جبین ریخته . اما بر این باورم بین قشر ما هم هستند افرادی که باسوادن و صاحب نظر حالا اگه توی این شغلن یا از روی علاقس !! یا اجبار که چون بجز خدا کسی رو نداشتن مجبورن واسه مردم رانندگی کنن و لابد حتما تو سری هم بخورن ایا این درسته اگه من به عنوان یه تماشاچی از صبح تا شب کانالها و فیلمهای روز رو ورق میزتم و موضوع جدیدی یا خارق العاده ای مثلا نمیبینم و عنوان کنم اراجیف سر هم بافته شده گناهکارم گفتم واسه تمامیه مشاغل احترام قائلم اما نظرمو میتونم بگم که !!

بخدا اگه از سر باور یه نگاهی به فیلمهای این چند ساله بندازیم بجر 3 یا 4 تا فیلم مثلا اخراجی ها و ازانس شیشه ای وامثال اینها باقی تمامش حرفهای تکراری بخوردمون دادن باز هم از سر تقدیر و تایید بگم که تمامیه عوامل محترما اما این یه حقیقته خلوتیه سینما ها باعثش ما راننده ها که نیستیم ایشالله . بگذریم در پایان از تمامیه دوستان که مطالب قبلمو خوندم و احتمالا از گفته هام رنجیده خاطر شدن صمیمانه عذرخواهی میکنم و حلالیت میخوام از قدیم گفتن شجاعت مرد وقتیه که اگه اشتباهی کرد قدرت و جرات عذر خواهی داشته باشه.

تا بعد ...