دست نوشته های یک راننده اتوبوس
ایجاد فضایی برای تبادل نظر، طرح مشکلات و آشنایی با شغل رانندگان
دست نوشته های یک راننده اتوبوس
ایجاد فضایی برای تبادل نظر، طرح مشکلات و آشنایی با شغل رانندگاندرباره من
سلام راننده ای هستم که حدود 14 ساله به این کار مشغولم حال که درگیره این کارم نیاز دیدم محیطی فراهم کنم تا ضمن شناساندن حرفه و همکارانم اگه بشه گامی در جهت حل مشکلاتمون بردارم امید است که چنین شود و گاهی وقتا هم پا رو فرا تر از گلیمم میذارمو واسه تنوع سری به موضوعات مختلف میزنم امیدوارم دلگیر نشین اگر هم شدین هم سلیقه نیستیم ...در صورت نیاز به تماس از طریق ایمیل این آدرس منه :shoorya@yahoo.com
ادامه...
نیاز رانندگان به تامین امنیت شغلی پایدار
به نام یزدان پاک
سلام
تامین معاش یا همان درآمد برای هر انسانی و در پی آن خانواده اش برای ادامه ی زندگی جزئ لاینفک از حیات میباشد .
داشتن شغلی برای این درامد هم جزو واجبات است ، و تامین آتیه ی شغلی هم ، نیازی برای داشتن زندگی همراه با کار و تلاش و و بدون استرس می باشد . کارگران روز مزدی یکی از دغدغه هایشان کار فرداست !!! این استرس خود دلیلی موجه و قوی برای دلنبستن به کار امروز است ، چرا که غم نان برای فردا خود دغدغه ای برای کارگران روزمزدی و باعث پراکندگی افکار کارگر میباشد .
مشاغل خطیر ، با توجه به حساسیتهای موجود ، نیاز به پرسنلی دارند که توانائی کامل انجام آن را دارا ، و وسایل و ابزار لازم را در اختیار داشته باشند ، مسلما شرایط ایده آل روانی خود یکی از همین ابزار میباشد ، اگر جراحی در حین عمل دغدغه و دل مشغولی شدیدی داشته باشد ، یقینا نتیجه ی عمل ، آن نخواهد بود که انتظار میرود !!!
رانندگان درون و برون شهری با توجه به اینکه در بخش حمل و نقل و ترافیکی بسیار موثر و نتیجه ی تلاش آنها بر جامعه اثر مستقیمی دارد ، یکی از همین مشاغل میباشند ، که متاسفانه به صورت روز مزدی و بدون هیچ پشتوانه ای مشغول بکارند و هر آن ممکن است بنا بر سلیقه ای از کار بر کنار و یا مجبور به ترک کار شوند .
از طرفی ، کار آفرینان عرصه ی حمل و نقل با توجه به هزینه های کمرشکن موجود و مبالغ هنگفتی که در این صنعت لازم به سرمایه گذاری دارند ، و امثالهم ، سعی در صرفه جوئی و گاها ، اجحاف در حق رانندگان دارند ، شرکتها ی مطبوع نیز با عنایت به خصوصی بودن ، قوانینی دارند که عمدتا به نفع رانندگان ، همان اهرم های اجرائی این صنعت نمیباشد .
1-حقوق مناسب با شغل و خطرات و احتمالات اطراف آن .
2-اضافه کاری ، برای ساعتهای معطلی در ترمینال و شرکتهای مسافربری که هیچ کدام به خواست رانندگان نیست و تنها و تنها برای درامد مطمئن و بالاتر مالکین و شرکت های مسافربری است(سهم خواهی رانندگان در این درامدها)
3-بیمه های عمر و تکمیلی که باتوجه به خطیر بودن این شغل از ملزومات رانندگان برای بعد از فوت شان و تامین آتیه ی درامدی خانواده میباشد .
4-دورکاری
5-مرخصی های سالیانه و استفاده از تعطیلات (طبق برنامه)
6-بن های کارگری
7- سهام عدالت (کارگری)
8-عیدی و پاداش های مرسوم
9-استفاده از استراحت های پزشکی با رعایت قوانین کار .
10-بهره مندی از داشتن اتحادیه ای به معنای واقعی برای رانندگان نه اتحادیه ای که توسط مالکان اتوبوس اداره بشود .
همه ی اینها تنها بخشی از مقررات کار برای کارگران شاغل در ایران اسلامی میباشد ، حال چرا رانندگانی که جان و مال مردم این میهن در گرو آسایش آنهاست ، از حداقل امکانات و مایحتاج زندگی بهره مند نیستند ؟
آیا تنها راه حل این معضل ، استخدام رانندگان توسط شرکتهای مسافربری و یا باربری خصوصی و یا دولتی نمیباشد ، برای مثال رانندگان اتوبوسهای درون شهری(شرکت واحد) ؟
در صورتیکه شرکتهای مسافربری کمی از حقوق حقه ی رانندگان را به آنها اختصاص بدهند ، و اهرمی برای نظارت این قبیل شرکتها در اجرای بدون قید و شرط قوانین کار باشد ، و رانندگان به طرق مشروع و قانونی جذب شرکت های مسافربری بشوند ، اصلی ترین دغدغه ی رانندگان که همانا تامین امنیت شغلی است بر طرف خواهد شد .
شاید یکی از دلایل عدم تمایل شرکتها به تن در دادن به این مهم ، راه های فرار از قانون و سود سرشاریست که به جیب مالکان و شرکت داران سرازیر میشود . برای مثال اکنون که اتوبوسی تصادف میکند ، بار قاچاق حمل کند ، مسافر غیر قانونی جابجا کند ، مقصر کیست ؟ مسلما راننده
اما اگر این راننده حقوق و مزایای مکفی خود را از محلی غیر از تخلف و تخطی از قانون !!!!کسب کند آیا نیازی خواهد بود تخلف کند ؟ و آیا بازهم شاهد این گونه تخلفات خواهیم بود و اگر باشیم ، مقصر کیست ، الا شرکت !!!!
بحث در این خصوص طولانیست و نیاز به مخاطب و ادامه ی بحث به صورت پرسش و پاسخ دارد و البته میبایست موارد قانونی نیز در این قضیه لحاظ شود .
در همین اندازه به این مقال بسنده میکنم و امیدوارم که بزودی شاهد تحولی در این بخش نیز باشیم .
تا بعد...
سلام مجدد و خسته نباشید
کماکان بر سوال قبلی هستم چون شما اصلا وارد ماهیت نشدید شغل رانندگی شغل بسیار سختی است در اینکه اختلافی نیست بحث اینه که ایا تسری دادن و شمول قانون مشاغل سخت و زیان اور به شغل رانندگی با توجه به نتایج حاصل از این مشمول شدن نظیر محدود شدن ساعت کار به شش ساعت ، ممنوعیت اضافه کار ، پائین امدن سن بازنشستگی به 45سال از 68 سال فعلی ، افزایش حق بیمه راننده 8 درصد بیشتر از میزان فعلی که بر عهده خود راننده می باشد ( قطعا در صورت زیان آور بودن سهم دولت حذف خواهد شد) ایا باز هم به نفع راننده است یا خیر
در جریان باشید مشمول سخت زیان اور شدن به معنی حذف بیمه خویش فرمایی راننده نیست که تصور کرده اید راننده در استخدام شرکت خواهد شد . بلکه چون رانندگان بر اساس قانون خاص خود ( قانون بیمه اجتماعی رانندگی برون شهری ) کل حق بیمه سهم کارفرمایی را نیز خودشان می پردازند لذا بازهم هر نوع افزایش حق بیمه ناشی از سخت و زیان اور شدن ، برعهده خود راننده خواهد بود .از این جهت نظر شما را خواستم بدانم که ایا با این شرایط باز هم موافق مشمول قانون سخت و زیان آور شدن هستید یا خیر، به چه دلیل
خواستم کامل معرفی نکنم تا بحث کارشناسی باشه سریع نفرمایید کمی مطالعه !!!! اگر معرفی می کردم قطعا با توجه به تخصص کاریم حداقل متهم به بی مطالعه بودن نمی شدم
باز هم برای جنابعالی و سایر زحمت کشان حمل و نقل آرزوی موفقیت دارم
سلام و تشکر از مشارکت شما دوست گرامی ، به جهت آزردگی خاطرتان به هر جهتی عذرخواهم چون بنا ندارم ، که کسی از بنده و کلا شغل رانندگی دلخور باشد پس
اما در خصوص سئوال شما ، دوست گرامی ، شما به نحوی سئوال را مطرح و از پیش به نحوی پاسخ اجباری آن را در متن سئوال گنجانده اید ، اما بنده خواهان کمی توضیح بیشترم ، اولا ، قرار نیست ، قوانین قبلی را ، تسری داده و به خواستهای جدید مربوط کنیم ، چرا که مشاغل سخت و زیان آور ، شامل شرایطی هستند که با ماهیت فعلی شرایط بیمه ی رانندگان همخوانی ندارد ، پس نیاز به تغییر برخی از قوانین و تطبیق آنها با شرایط کارهای سخت و زیان آور میباشد ، اما ، اگر بنده خواهان استخدام رانندگان توسط شرکتهای مسافربری هستم ، پس لابد به این اندیشیده ام که اگر شخصی مستخدم شرکتی حتی روزمزدی باشد ، بیمه ی آن شخص به عهده ی کارفرماست ، نه کارگر ، حالا شما چرا بحث را به بیراهه میبرید نمیدانم ، ثانیا ، حق بیمه ی کارگری 7% از کل بیمه است ، نه تمام بیمه ، کمی مطالعه بدین جهت خواسته شده بود ، خواندن قوانین خوب ولی استفاده ی گزینشی اصلا مناسب افکار عمومی نیست ، چراکه همگان از تبصره های متعدد آگاهی ندارند ، ثالثا ، شناختن حضرتتان زیاد مهم نیست ، دانستن منظور شما از طرح وارونه ی این مبحث برایم جالب است ، نفع شما از کدام سمت و سوی این بحث است ، البته حدس زدن آسان ولی مطمئنا عین واقعیت نخواهد بود ، البته بازهم موافقم چرا که طبق قوانین متعدد کار و بخش کارگری ، در صورتیکه رانندگان مستخدم شرکت مطبوعشان باشند ، میبایست از مزایائی همچون اضافه کاری ، استفاده از مرخصی ، حق تعطیلات ، دورکاری ، استراحت پزشکی ، طول درمان ، حق ماموریت و قس علی هذه ، برخوردار خواهند بود ، شما باشید با حقوق نا مشخص روزمزدی کار میکنید یا با اینهمه مزایای متنوع ، البته ثبت سابقه ای مشخص و قانونمند ، من که دومی را مسلما انتخاب خواهم کرد ، علی آقا نمیدانم شما الان به چه روشی مشغولید ، اما در صورتیکه راننده ی بیابان و خارج از شهر هستید و مخالف این موارد ، مطمئنا ، به فکر حواشی درامدی غیر معقولید نه اصل معقول آن ، چون خودم راننده ام میدانم ، واگر نه پس قربان این متنهای قانونی تان بروم ، اینکاره نیستی ، یه هفته دم پر ما بچرخی میفهمی چی میگم !!!! رئیس دولت قبلی شغل ما را مفرح خواندن ، نظر شما چیست ؟؟؟؟؟؟؟؟
با سلام
اولا بسیار خوشحالم از اینکه فردی مانند جنابعالی دست به قلم شدید و مشکلات واقعی رانندگان محترم را مطرح می فرمایید
دوما بنده به لحاظ مسئولیتی که در بخش شما دارم به دنبال شناخت مشکلات واقعی رانندگان هستم تا در حد توان برای رفع اون پیگیری کنیم همانطور که اشاره کردید متاسفانه مسئولین انجمن های شما از تنها چیزی که اطلاع ندارند از مسائل رانندگان هست
ثالثا اینکه اخیر طرحی در مجلس هسکه رانندگل جزو مشاغل سخت و زیان آور محسوب بشه اگر این طرح تصویب بشه این اثرات را به دنبال داره
1- حق بیمه راننده افزایش پیدا میکنه که چون راننده خویش فرما هست بار مالی اون بر عهده خود راننده خواهد بود
2- میزان ساعت مجاز رانندگی از 9 ساعت به 6 ساعت کاهش پیدا میکنه
3- مشاغل سخت و زیان اور حق اضافه کار ندارند
4- سن بازنشستگی حداکثر 45 سال خواهد بود و بعد از این سن فرد حق داشتن کارت هوشمند و رانندگی نخواهد داشت
با توجه به اثار فوق ما معتقدیم این طرح به ضرر رانندگان است نظر جنابعالی و همکاران مستقیم شما چیست
سلام دوست گرامی علی آقا بهتر بود با آدرسی کاملتر با شما آشنا میشدیم !!!! اما چنین نیست که میفرمائید ، سختی کار شامل رانندگان اتوبوسهای بین شهری هم میباشد !!!! اما کدامیک از موارد فوق را دارند ؟
در ثانی ، اکثر شرکتهای اقماری شامل سختی کار ، دور کاری هستند و از مزایای آن بهره مندند ، نمیدانم استدلال شما بر کدام پایه استوار است ! اما مطمئنا چنین نیست که میفرمائید ، برای جلوگیری از خیلی پیش آمدها ی ناگوار برخی مصائب را تحمل کردن هم ضروریست ، در ثانی زمانی که رانندگان استخدام شرکت مطبوعشان باشند ، طرح بیمه ی اختیاری خودبه خود به کارفرما و کارگری تبدیل میشود ، اینطور نیست ؟ لطفا کمی مطالعه !!!! تشکر که سری به ما زدین دوست و همراه گرامی