من و خدا

من و خدا سوار یک دوچرخه شدیم من اشتباه کردم و جلو نشستم و خدا عقب ، 

       فرمان دست من بود و سر  دوراهی ها دلهره مرا میگرفت ؛ تا اینکه جایمان را عوض کردیم . 

              حالا آرام شدم و هر وقت از او میپرسم که کجا می رویم ؟ بر میگردد و با لبخند می گوید : 

                                          تو فقط رکاب بزن