مترسک

به نام یزدان پاک 

سلام 

زمانی که با اتوبوسهای جدید با سرعت توی جاده های کشور چهار اقلیم مان سفر میکنیم و حسب اتفاق جاده از کنار مزارع رد شده باشد ، چشم اندازی زیبا ، نظرمان را جلب میکند در آن بین مترسکهای بیچاره که محکوم به سکون هستند با زبان بی زبانی : فریاد از سکوت و سکون میزنن و مینالند که ما محکوم برای سعادت روزیه شمائیم میاستیم با وجود خستگی تا کلاغهای روزگار بذر زحمات شما را نخورند . 

پدرم خدا رحمتت  کند کاش بودی ، کاش بودی ، که وجودت سایبان رحمت بود و نیازی به مترسکها نبود . 

خدا همه پدران و درگذشتگان را بیامرزد. آمین 

تا بعد...