سپهتن چی شد ؟

به نام یزدان پاک

سلام

در ابتدا عرض کنم دلیل فاصله ی طولانی پستها اصلا ربطی به حس نوشتن نداره و مودمم سوخته  و سیستم منزل تعطیله و با گوشی هم زیاد راحت نیستم ، گفتم گوشی سئوال نشه از زمانی که می رم  #اسنپ دستم میگیرم .

 و اما سپهتن !!

جانا گفتم و گفتی که اطلاعاتم ناچیزه کلی هم شستیمون

سامانه سپهتن !! تکمیلی

به نام یزدان پاک

سلام 

با دوستی از سروران معزز که در رابطه با سامانه ی سپهتن دستی بر آتش دارند ، گفتگوئی داشتیم که عینا برای ثبت و انتشار عمومی به عنوان پستی در این وبلاگ قرار میدهم :

سلام جناب عادلی ، ... هستم وبلاگ دست نوشته های یک راننده اتوبوس ، در خصوص ، فرمایشات شما ، متاسفانه فایل و یا گفتگوئی که با رانندگان باشه در اختیار ندارم ، البته لازم به ذکر هست که فی الحال بدلیل عمل بای پس(قلب باز ) به شغل رانندگی هم مشغول نیستم ، اما در خصوص سامانه و معایبش ، تقریبا در پست وبلاگی توضیحاتی داده بودم ، مع الوصف ، میشه عمده ایرادات را در این چند بند توضیح داد : 1- عدم آشنائی پرسنل راهور با نحوه کارکرد سامانه ی سپهتن (متاسفانه همین عدم آشنائی کامل یکی از ابزارهای استرس برای کل رانندگان اتوبوسی هستش که در حال حاضر نقش موش آزمایشگاهی را دارند )2 -اکثر سیستم و سامانه های رایج در کشور ما بدلیل اساسی و مهم نداشتن سیستم ماهواره ای مشخص و مستقل به صورت مونولوگ هستند و اینکه آنلاین تلقی میشه خودش یکی از عمده ایرادات هستش ، چراکه درست همون موقعی که نیاز به کارایی سامانه داریم ، باید از فرمول برخط و نظریه ی کارشناسان بجای فعلیت سامانه استفاده کنیم ، خیلی خلاصه وقتی سامانه را داریم که موبایلمون آنتن داشته باشه ، پس داشتن این سامانه و یا همون جی پی اس هندلی قدیمی باهم فرقی نداره .  3- هزینه های سرسام آور و دلایل متعدد نصب بیشتر جنبه دارمدی برای پلیس راهور داره تا ایجاد امنیتی پایدار ، حتی عوامل دست اندرکاری مثل حضرتتان ، به نوعی تحت پوشش  همین درامدید(بااحترام) پس زمانی میتوانیم به کارایی این سامانه ایمان داشته باشیم که کمی فیلم دیده باشیم و اصطلاحا بتوانیم با این سامانه مقایسه کنیم (نمیخوام توهینی شده باشه ولی اصل حقیقت اینجاست) 4- جای سئوال؟ اگر واقعا این سیستم کارامده ، ثبت ساعت کجای این سیستم قرار میگیره و عملا چرا باید رانندگان بازهم با اینهمه هزینه ، وقت و سلامتیشان را دست مایه نظمی ، بی نظم قرار بدهند ؟ 5- اصطلاح دوربین های معدل گیر ، هم بیشتر به جوکی شبیه بود که نه تنها رانندگان حرفه ای که رانندگان آماتور شهری هم نقایص این سیستم را درک و در جای خود سوئ استفاده میکنند ، چرا وقتی توانائی استفاده را نداریم و بستر سازی نشده فقط با خرج تراشی ، هزینه های واهی را بر دوش مردم  تحمیل کنیم ؟ آیا این رفتار بیش از پیش باعث بی اعتمادی مردم نسبت به عوامل راهور و اجرای قوانین مقطعی نمیشود ؟ واقعا تصمیم گیر و سیاست گذارهای این بخش چه کسانی هستند ؟ دوستمان که از سامانه ی سپهتن خواننده ی وبلاگ حقیر بود در خصوص آلارم های مثلا نیاز به استراحت مطالبی را عنوان کردند که در صورت مراجعه ، و قرائت آنها به کال بودن مفهوم و البته بی جواب بودن بسیاری از مسائل پی خواهیم برد ، مسیری که سر و تهش 4 ساعته و البته باید مقررات جاده و البته ساعت مورد نیاز راننده و بازهم مواردی همچون رسیدن به ساعات نماز صبح و سایر ملاحظاتی از این دست را باید رعایت کرد ، 10 یا 20 دقیقه توقف خیلی از آیتم ها را مثلا ساعت ورود به شهر ، طرح ترافیک ، آغاز ترافیک شهر و خیلی مسائلی از این قبیل را تحت الشعاع این محاسبه ی نا پخته قرار میدهد ، چرا همیشه سیاستگزارن باید ناواردترین افراد به اصول و فروع کار باشند ؟ چرا نخواسته ایم با صاحبان مشاغل و فن مشورتی داشته باشیم ، از همان سرور گرام پرسیدم آدرس رانندگان مشاور و یا سرپرستان امر را بدهید یا بنده را معرفی کنید تا با هم صحبتی داشته باشیم ، اما تمسخر بنده تنها حاصل آن گفتگو بود ...                                                                                                           خطاهای سیستم ، ناکارامدی دستگاه دلایل مختلف ، گردن راننده را زیر بار این نقایص میبرد ، راننده ای که اگر یک شب کارنکند ، محتاج نان شب است !!! توضیح واضحات و نبش قبر مسائل و مصائب رانندگان در این بحث نمیگنجد اما ، این راهش نیست !!! با سپاس از حوصله ی شما 

خرده مالکان و شرکتهای مسافربری

به نام یزدان پاک

سلام

در مشاغل غیر دولتی و یا حتی برخی از کارگاههای دولتی و یا خصولتی ، هستند ابزارهائی که ، عوامل اطرافشان را تحت تاثیر خود قرار میدهند ، اگر بخواهیم بطور تفصیلی به این مهم بپردازیم ، از حوصله ای این پست خارج است ، پس به سراغ مطالب ، مربوطه میرویم و در حد بضاعتمان به آنها خواهیم پرداخت :

شرکتهای حمل و نقل بجز یک و یا دو شرکت ، که زیر نظر نهادی خاص اداره میشوند ، کلا خصوصی هستند ، در این شرکتها ، برای تجمیع ناوگان ، و تکمیل خودرو های مورد نیاز ، سعی در جذب سرمایه گذارانی که در این بخش فعال هستند ، دارند ، که البته یکی از عوامل مهم در حمل و نقل همین افراد میباشند ، حال این افراد هر کدام سلایق و نظرات خاص خود را دارند ، تا زمانی که بحث رقابت نباشد ، مشکلی پیش نمی آید ، اما به محض ظهور پدیده ی رقابت ، رقبا برای زمین زدن طرف مقابل ، سعی در پراکندن ، ابزار لازم هر شرکت مینمایند .

مالکین اتوبوس ها هم بنابر شرایط خاص اقتصادی حاکم ، مجبور به عدم رعایت برخی موارد لازم هستند ، برای مثال ، جنس لاستیکی که باید زیر اتوبوسها بکار برود و در شرایط خاصی که جاده های ما دارند ، ضریب ایمنی لازم را دارا باشند ، آن چیزی نیست که باید باشد و از لاستیکهای فاقد امنیت کافی استفاده میشود . این نشان از کدام نقص در سیستم حمل و نقل است ؟

یا برای مثال حمل بار توسط اتوبوسها ، باک اضافه برای حمل سوخت قاچاق و از این قبیل تخلفات ، اگر تصورمان این باشد که مالک و مخصوصا شرکت متبوعش از این مسائل بیخبرند ، سخت خود را محکوم به ساده لوحی نموده ایم ، چراکه مگر میشود ، چشمی نبیند و سر در تفکر انواع رنگهای مختلف باشد ؟ پس لابد ، مالک اتوبوس باید درآمدی داشته باشد که بتواند  مخارجی اینچنین را تحمل کند .

مخلص کلام  اینکه مشکلاتی هست در سیستم حمل و نقل که تا شرکتها از اداره به شیوه ی خرده مالکی خارج نشوند و تبدیل به شرکتهای توانمند و سرمایه گذارانی سهام بر نشوند ، این مشکلات همچون کلافی سردرگم همچنان باقی خواهند ماند .

لازمه ی این ترقی ، چیزی نیست جز نظام جامع حمل و نقلی که بر اساس سرمایه گذاری عمومی (نه فردی)  و حتی قابل عرضه در بازار بورس ،بنا شود . این مدل شرکت ، توان رقابت را زمانی خواهد داشت ، که  طبق اصول و با رعایت تمامی موازین و مقررات لازم در حمل و نقل اداره شود ، البته این امکان هم هست که یکنفر صاحب کل مجموعه باشد ولی مقید به رعایت اصول تعریف شده .

خرده مالکان برای منافع خود دست به هرکاری خواهند زد ، چرا که بقول معروف به آب زده و خیس نخواهند شد ، در بدترین شرایط با پرداخت جریمه های نا مناسب با تخلف از بند خواهند رست . استثمار رانندگان یکی دیگر از معایب این نوع اداره ی ناوگان حمل و نقل است ، در چنین شرایطی رانندگان سالم و پویا و سرحال کمتر جایگاهی دارند و این میشود که قاطبه ی رانندگان به اعتیاد و حمل قاچاق کالا و از این دست تخلفات آلوده اند ، برای چنین راننده ای زندگی به روشی غیر از این قابل تصور نیست !!! و مسئول رشد چنین تصوراتی همان خرده مالک هااا 

تنها راه حل رسیدن به ناوگان حمل و نقل سالم و پویا ، خروج از شیوه ی منسوخ و قدیمی فعلی و تن در دادن به قوانین جدید جهانی است .

تا بعد...

عنوان پست بعدی

به نام یزدان پاک

سلام 

در پست بعدی ، مروری خواهیم داشت ، بر معضلی در ناوگان حمل و نقل ، با نام ، خرده مالک و اداره ی اتوبوسها ، و سامانه ی حمل و نقل توسط این افراد و تحت سلایق مختلف ، معضلی که ، تقر یبا ، اداره ی حمل ونقل جاده ای را ، تحت لوای اشتباهات خود درآورده است .

 با ارائه ی نظرات سازنده با ما باشید ،

تا بعد...

حمل و نقلی پویا لازمه توسعه ی پایدار

به نام یزدان پاک

سلام

امروزه ابزار متعددی برای توسعه تصور و برنامه ریزی میشود ، ولی به عقیده ی بنده ، اگر نباشد سیستم حمل و نقلی پویا و روز آمد ، یکی از چرخهای این ماشین عظیم وجود نخواهد داشت و به طبع حرکتی هم میسر نخواهد بود .

برای توضیح بیشتر مراجعه میکنیم به نمونه ی حول و نقل مرسوم در اروپا و برای مثالی واضح تر صنعت هوائی ، چنین مجموعه ای از ارکان مختلفی تشکیل شده و یکی از آنها ترمینالهای شایسته ی چنین صنعتی است ، اگر نباشند ترمینالهای هوائی مجهز و کار آمد که کلیه مایحتاج مسافران را تامین و حتی اوقات فراغت آنها را با ابزار مختلف پر نکنند ، چگونه چنین حجم جابجائی هوائی میسر خواهد بود .

از آنجائی که در کشور ما با توجه به اقلیم و امکانات موجود ، فعلا سیستم جاده ای کار آیی بیشتری دارد ، پس به یکی از ابزارهای لازم و نچندان مناسب این صنعت در ایران خواهیم پرداخت .

همگان بخاطر داریم ، توقف گاه های سالهی نچندان دور را که بعد از ترمز اتوبوس ، مهماندار با لحنی جاهل مابانه ، فریاد میزد ، چای سیگار ، دستشوئی !!! انگار از همون موقع هم همه به این نکته عالم بودند ، کسی در این مکانها غذا نخواهد خورد ، حتی نوشیدن چای هم با اکراه بود ، در همین موقع بساط سفره مسافران بر روی زیلوهائی اطراف ساختمان و بین گرد و خاک گسترده میشد و ، اندک غذای موجود را به غذاهای رستورانی ترجیح داده و دلی از عزا در می آوردند .

این چند خط برای تجسم روزگاری نچندان دورو مقایسه  با وضعیت امروزی بود !!!

اما امروزه در برخی از جاده ها و اتوبانها !!!!(که البته بحث اتوبانها !!! هم جای صحبتی فراوان دارد) توقفگاههای مجهزی دایر شده و مردم نسبت به سالهای گذشته ، رغبت بیشتری به استفاده از امکانات (هرچند قیمتهای آنچنانی) نشان میدهند ، برای نمونه ، مجموعه آفتاب و مهتاب در بزرگراه قم به تهران ، که میتوان اقرار کرد ، از اولین مجموعه های مدرن به معنای رایج در کشور ما بوده است ! البته قابل قیاس با نمونه های متداول در آنسوی مرزها نمی باشد .

میتوان به علایم ونشانه هائی اشاره کرد که این مجموعه ها را متمایز و بهره گیری از آنها را رایج تر خواهد کرد .

1- سرویس بهداشتی که معمولا اولین جائی است که مسافران از آن استفاده میکنند ، که متاسفانه اکثرا به صورت سنتی و ایرانی و بد تر از همه غیر قابل اطمینان از لحاظ بهداشتی هستند و چه شایسته بود اگر ، استانداردهای رایج در جهان برای استفاده ی عموم و آسان برای طیف های مختلف ، اعم از توریست و مسافر داخلی ، در آنها رعایت میشد .

2- محیط آرام و آرامش بخش ، بجای سر و صدای ، نوار و سی دی فروشها و پخش مکرر آهنگ های مجاز و غیر مجاز و یا داد زدن با الحان مختلف برای جلب مشتری !!! با استفاده از نورافشانی مناسب ، سعی در ایجاد جوی ، رمانتیک و آرامش دهنده ی خستگان سفرداشتن بهترین شیوه تلبیغ چنین مکانهائی خواهد بود .

3-نظافت محیطی و استفاده از پرسنل جوان با لباسهای متحدالشکل و البته تمیز ، استفاده از میز و صندلی های راحت و کارآمد ، و امثال اینها باعث اعتماد مشتری میشود .

4- نهایتا ارائه ی خدمات و غذای با کیفیت و قیمتی متعارف باعث گسترش استفاده از این طیف و رشد صنعت توریسم خواهد شد .

اما بحث رانندگان اتوبوس های بین شهری و نحوه خدمات دهی به آنها :

 از دیر باز همگان بر این عقیده بودند ، که این توقف گاهها به رانندگان خدماتی ویژه ارائه میکنند که در حقیقت هم چنین بود . اما با پیشرفت و رشد جاده ها و تعدد سفرهای شخصی ، کم کم این توجه به قشر مشتری آور برای رستورانها کم و کمتر شده به حدی که به نوعی سلامت این شغل در خطر افتاده !! رانندگان روزمزدی توان خرید خوراک و مایحتاج را با این شیوه ی درامدی ندارند و مجبور به استفاده از آنچه به عنوان غذای رانندگان سرو میشود هستند و متاسفانه ، در این بخش پیشرفتی حاصل نشده که هیچ ، نسبت به سالهی قبل پسرفت هم د اشته .خوردن غذاهای کاملا غیر بهداشتی ، و عدم جای مناسب بر ای استراحت بین راهی رانندگان و سرگردانی آنها مزید بر خستگی راه شده و این قشر آسیب پذیر را بیشتر از پیش می آزارد ، و کجاست حمل و نقلی که سکاندارش درگیر آسیبهای فراوانی باشد ، که این یکی از آنهاست . 

تا بعد ...