دست نوشته های یک راننده اتوبوس

دست نوشته های یک راننده اتوبوس

ایجاد فضایی برای تبادل نظر، طرح مشکلات و آشنایی با شغل رانندگان
دست نوشته های یک راننده اتوبوس

دست نوشته های یک راننده اتوبوس

ایجاد فضایی برای تبادل نظر، طرح مشکلات و آشنایی با شغل رانندگان

خرده مالکان و شرکتهای مسافربری


به نام یزدان پاک


سلام


در مشاغل غیر دولتی و یا حتی برخی از کارگاههای دولتی و یا خصولتی ، هستند ابزارهائی که ، عوامل اطرافشان را تحت تاثیر خود قرار میدهند ، اگر بخواهیم بطور تفصیلی به این مهم بپردازیم ، از حوصله ای این پست خارج است ، پس به سراغ مطالب ، مربوطه میرویم و در حد بضاعتمان به آنها خواهیم پرداخت :


شرکتهای حمل و نقل بجز یک و یا دو شرکت ، که زیر نظر نهادی خاص اداره میشوند ، کلا خصوصی هستند ، در این شرکتها ، برای تجمیع ناوگان ، و تکمیل خودرو های مورد نیاز ، سعی در جذب سرمایه گذارانی که در این بخش فعال هستند ، دارند ، که البته یکی از عوامل مهم در حمل و نقل همین افراد میباشند ، حال این افراد هر کدام سلایق و نظرات خاص خود را دارند ، تا زمانی که بحث رقابت نباشد ، مشکلی پیش نمی آید ، اما به محض ظهور پدیده ی رقابت ، رقبا برای زمین زدن طرف مقابل ، سعی در پراکندن ، ابزار لازم هر شرکت مینمایند .

مالکین اتوبوس ها هم بنابر شرایط خاص اقتصادی حاکم ، مجبور به عدم رعایت برخی موارد لازم هستند ، برای مثال ، جنس لاستیکی که باید زیر اتوبوسها بکار برود و در شرایط خاصی که جاده های ما دارند ، ضریب ایمنی لازم را دارا باشند ، آن چیزی نیست که باید باشد و از لاستیکهای فاقد امنیت کافی استفاده میشود . این نشان از کدام نقص در سیستم حمل و نقل است ؟


یا برای مثال حمل بار توسط اتوبوسها ، باک اضافه برای حمل سوخت قاچاق و از این قبیل تخلفات ، اگر تصورمان این باشد که مالک و مخصوصا شرکت متبوعش از این مسائل بیخبرند ، سخت خود را محکوم به ساده لوحی نموده ایم ، چراکه مگر میشود ، چشمی نبیند و سر در تفکر انواع رنگهای مختلف باشد ؟ پس لابد ، مالک اتوبوس باید درآمدی داشته باشد که بتواند  مخارجی اینچنین را تحمل کند .


مخلص کلام  اینکه مشکلاتی هست در سیستم حمل و نقل که تا شرکتها از اداره به شیوه ی خرده مالکی خارج نشوند و تبدیل به شرکتهای توانمند و سرمایه گذارانی سهام بر نشوند ، این مشکلات همچون کلافی سردرگم همچنان باقی خواهند ماند .


لازمه ی این ترقی ، چیزی نیست جز نظام جامع حمل و نقلی که بر اساس سرمایه گذاری عمومی (نه فردی)  و حتی قابل عرضه در بازار بورس ،بنا شود . این مدل شرکت ، توان رقابت را زمانی خواهد داشت ، که  طبق اصول و با رعایت تمامی موازین و مقررات لازم در حمل و نقل اداره شود ، البته این امکان هم هست که یکنفر صاحب کل مجموعه باشد ولی مقید به رعایت اصول تعریف شده .


خرده مالکان برای منافع خود دست به هرکاری خواهند زد ، چرا که بقول معروف به آب زده و خیس نخواهند شد ، در بدترین شرایط با پرداخت جریمه های نا مناسب با تخلف از بند خواهند رست . استثمار رانندگان یکی دیگر از معایب این نوع اداره ی ناوگان حمل و نقل است ، در چنین شرایطی رانندگان سالم و پویا و سرحال کمتر جایگاهی دارند و این میشود که قاطبه ی رانندگان به اعتیاد و حمل قاچاق کالا و از این دست تخلفات آلوده اند ، برای چنین راننده ای زندگی به روشی غیر از این قابل تصور نیست !!! و مسئول رشد چنین تصوراتی همان خرده مالک هااا 


تنها راه حل رسیدن به ناوگان حمل و نقل سالم و پویا ، خروج از شیوه ی منسوخ و قدیمی فعلی و تن در دادن به قوانین جدید جهانی است .


تا بعد...


عنوان پست بعدی


به نام یزدان پاک


سلام 


در پست بعدی ، مروری خواهیم داشت ، بر معضلی در ناوگان حمل و نقل ، با نام ، خرده مالک و اداره ی اتوبوسها ، و سامانه ی حمل و نقل توسط این افراد و تحت سلایق مختلف ، معضلی که ، تقر یبا ، اداره ی حمل ونقل جاده ای را ، تحت لوای اشتباهات خود درآورده است .


 با ارائه ی نظرات سازنده با ما باشید ،


تا بعد...

رابطه حمل و نقل مسافری با آلودگی در محیط زیست


به نام یزدان پاک


سلام


دوستان امروز میخواهم در حد بضاعتم در خصوص ارتباط حمل و نقل بخش مسافر و آلودگی در محیط زیستمان بنویسم ، امیدوارم ، بدور از هر سلیقه ای بتوانیم در بهتر شدن و پر بارتر شدن این مبحث از نظرات شما اساتید محترم بهرمند باشیم .


ابتدا بپردازیم ، به مورد اصلی که همان درصد آلایندگی هوا توسط موتور اتوبوسهای جدید است .که با استفاده از منبع اطلاعاتی در دسترس با آدرس :

http://yon.ir/0RZK به آن میپردازیم .

خلاصه ای از متن مورد نظر را برای فهم بهتر موضوع در متن این پست میگنجانیم :

بطور کلی رعایت استانداردها تأثیری بزرگ بر مقادیر آلاینده های خطرناک خودرو و متعاقب آن بر سلامتی عموم مردم، بیماری های تنفسی، مخصوصاً در کودکان را بدنبال خواهد داشت. عمده آلاینده های سوخت های دیزلی را خانواده اکسیدهای گودگرد (SOx) ، اکسیدهای ازت (NOx)، ذرات معلق (PM) تشکیل می دهند. ذرات معلقی که از موتورهای دیزلی خارج می شوند به (DPM) یا Disel PM شناخته شده که حامل عناصر سرطان زا مثل بنزوپیرن ها (BenzoPyrenes) در دوده یا کربن سیاه و یا Soot و یا (Soot Particles) و دارای قطری در محدوده 0/1 میکرومتر یا 100 نانومتر می باشند.

کشورهای جهان استانداردهای سختگیرانه ای را با توجه به عواقب و تأثیرهای خطرناک این ذرات که به تازگی شناخته شده اند را معرفی کرده اند، مثلاً غلظت میانگین روزانه ذرات معلق کمتر از 10 میکرون (PM10) و کمتراز 2/5 میکرون (PM5.2) که به ترتیب در استرالیا µg/m350 و µg/m325 و در اتحادیه اروپا برای PM10 استاندارد µg/m350، در هنگ کنگ به ترتیب 100و 75 ، در ژاپن 100 و 35 و در آمریکا 150و 35 µg/m3 تعیین شده اند.

اما با تمام اینها چون درصد آلایندگی موتورهای دیزلی کمتر از بنزینی میباشد ، در نتیجه استفاده از موتورهای دیزلی در صنعت خودروهای سواری رشد چشمگیری داشته و امروزه در اکثر کشورهای اروپائی از این سیستم بهره برداری میشود .

از بحث موتور و مشکلات لاینحل آن گذشته و به آلایندگی صوتی میپردازیم :

متاسفانه در اکثر خودروهای دیزلی صدای زمخت و خشن موتور به خودی خو یکی از مهمترین آلاینده ها و متعارض به حقوق شهروند ی و استرس زاست ، میتوان به جرات عنوان کرد که کمترین درصد آلاینگی صوتی مربوط به موتورهای دیزلی MAN میباشد ، اما مگر  صدای موتور تنها آلاینده ی صوتی موجود در بخش مسافر است ؟ مطمئنا با کمی دقت درمیابیم که ، تزئینات نصب شده و غیر استانداردهای بین المللی هم در این مورد سهیم هستند ، بادشکنهای نصب شوند !!! بوق های کریه الاصواتی که به خودی خود یکی از عوامل مهم در تصادفات هم به شمار می آیندنوع لاتیک های مورد استفاده و ... .اگر در هنگام دریافت معاینات فنی از نصب ابزار متفاوت روی اتوبوسها جلوگیری شود و رانندگان محترم هم از استفاده ی معقول از وسایل صوتی بهره ببرند ، درصد قابل ملاحظه ای از این بخش کاسته میشود .

مورد بعدی ، زباله های تولید شده توسط اتوبوسها و مسافران و خدمه میباشد ، که باز هم متاسفانه فرهنگ نادرست ، ریختن زباله ها در سطح جاده ها و معابر عمومی و خصوصی و حتی در اطراف سطل های زباله ی عمومی نیاز به توضیح زیادی ندارد که چه ها میبینیم .

استفاده از اتوبوسهای کم ظرفیت یکی از عمده دلایل آلودگی های جور واجور است ، اگر ظرفیت حمل مثلا 25 مسافر در هر اتوبوس و 250 نفر در 10 اتوبوس تقسیم بر مثلا سرویسهای 75 نفری نئوپلانها و یا اتوبوسهای پهن پیکر بشود و بجای آلایندگی حاصل از 10 موتور دیزل تنها 3یا 4 موتور دیزل باشد ، به نظر شما چند درصد توانسته ایم با معضل رو به رشد آلودگی هوا در کلانشهرها و کشورمان مبارزه کنیم ؟

لازمه ی رشد ، حفظ آنچه داریم و بدست آوردن تکنولوژی جدید در سایه سلامت جامعه است نه به قیمت حذف سلامت برای تکنولوژی بدون مطالعه !!!!!

Image result for ‫عکس از نئوپلان اتوبوس مان‬‎

نمونه ای برای حمل و نقلهای شهری و یا نمونه های روگذری که به تازگی در کشور چین مورد استفاده قرار گرفته است .

Image result for ‫عکس از اتوبوسهای 2 طبقه غول پیکر‬‎

و این هم یکی از نمونه های بین شهری 

تا بعد ...



عنوان پست بعدی

به نام یزدان پاک


سلام


دغدغه ی امروز همه ی جهانیان حفظ محیط زیست است ، 

در پست بعدی نظر دارم ضمن پرداختن به موضوع مهم اخیر ، دلایل مربوط به آلودگی های ، زیستی توسط اتوبوسهای بین شهری ، اعم از صوتی ، محیطی و موارد مشابه آنها را در حد توانم بیان خواهم کرد ، با نظراتتان ، در پرباری این پست مهم ، بنده را یاری فرمائید .

حمل و نقلی پویا لازمه توسعه ی پایدار

به نام یزدان پاک


سلام


 

 

 

 

 

امروزه ابزار متعددی برای توسعه تصور و برنامه ریزی میشود ، ولی به عقیده ی بنده ، اگر نباشد سیستم حمل و نقلی پویا و روز آمد ، یکی از چرخهای این ماشین عظیم وجود نخواهد داشت و به طبع حرکتی هم میسر نخواهد بود .

برای توضیح بیشتر مراجعه میکنیم به نمونه ی حول و نقل مرسوم در اروپا و برای مثالی واضح تر صنعت هوائی ، چنین مجموعه ای از ارکان مختلفی تشکیل شده و یکی از آنها ترمینالهای شایسته ی چنین صنعتی است ، اگر نباشند ترمینالهای هوائی مجهز و کار آمد که کلیه مایحتاج مسافران را تامین و حتی اوقات فراغت آنها را با ابزار مختلف پر نکنند ، چگونه چنین حجم جابجائی هوائی میسر خواهد بود .

از آنجائی که در کشور ما با توجه به اقلیم و امکانات موجود ، فعلا سیستم جاده ای کار آیی بیشتری دارد ، پس به یکی از ابزارهای لازم و نچندان مناسب این صنعت در ایران خواهیم پرداخت .

همگان بخاطر داریم ، توقف گاه های سالهی نچندان دور را که بعد از ترمز اتوبوس ، مهماندار با لحنی جاهل مابانه ، فریاد میزد ، چای سیگار ، دستشوئی !!! انگار از همون موقع هم همه به این نکته عالم بودند ، کسی در این مکانها غذا نخواهد خورد ، حتی نوشیدن چای هم با اکراه بود ، در همین موقع بساط سفره مسافران بر روی زیلوهائی اطراف ساختمان و بین گرد و خاک گسترده میشد و ، اندک غذای موجود را به غذاهای رستورانی ترجیح داده و دلی از عزا در می آوردند .

این چند خط برای تجسم روزگاری نچندان دورو مقایسه  با وضعیت امروزی بود !!!

اما امروزه در برخی از جاده ها و اتوبانها !!!!(که البته بحث اتوبانها !!! هم جای صحبتی فراوان دارد) توقفگاههای مجهزی دایر شده و مردم نسبت به سالهای گذشته ، رغبت بیشتری به استفاده از امکانات (هرچند قیمتهای آنچنانی) نشان میدهند ، برای نمونه ، مجموعه آفتاب و مهتاب در بزرگراه قم به تهران ، که میتوان اقرار کرد ، از اولین مجموعه های مدرن به معنای رایج در کشور ما بوده است ! البته قابل قیاس با نمونه های متداول در آنسوی مرزها نمی باشد .

میتوان به علایم ونشانه هائی اشاره کرد که این مجموعه ها را متمایز و بهره گیری از آنها را رایج تر خواهد کرد .

1- سرویس بهداشتی که معمولا اولین جائی است که مسافران از آن استفاده میکنند ، که متاسفانه اکثرا به صورت سنتی و ایرانی و بد تر از همه غیر قابل اطمینان از لحاظ بهداشتی هستند و چه شایسته بود اگر ، استانداردهای رایج در جهان برای استفاده ی عموم و آسان برای طیف های مختلف ، اعم از توریست و مسافر داخلی ، در آنها رعایت میشد .

2- محیط آرام و آرامش بخش ، بجای سر و صدای ، نوار و سی دی فروشها و پخش مکرر آهنگ های مجاز و غیر مجاز و یا داد زدن با الحان مختلف برای جلب مشتری !!! با استفاده از نورافشانی مناسب ، سعی در ایجاد جوی ، رمانتیک و آرامش دهنده ی خستگان سفرداشتن بهترین شیوه تلبیغ چنین مکانهائی خواهد بود .

3-نظافت محیطی و استفاده از پرسنل جوان با لباسهای متحدالشکل و البته تمیز ، استفاده از میز و صندلی های راحت و کارآمد ، و امثال اینها باعث اعتماد مشتری میشود .

4- نهایتا ارائه ی خدمات و غذای با کیفیت و قیمتی متعارف باعث گسترش استفاده از این طیف و رشد صنعت توریسم خواهد شد .

اما بحث رانندگان اتوبوس های بین شهری و نحوه خدمات دهی به آنها :

 از دیر باز همگان بر این عقیده بودند ، که این توقف گاهها به رانندگان خدماتی ویژه ارائه میکنند که در حقیقت هم چنین بود . اما با پیشرفت و رشد جاده ها و تعدد سفرهای شخصی ، کم کم این توجه به قشر مشتری آور برای رستورانها کم و کمتر شده به حدی که به نوعی سلامت این شغل در خطر افتاده !! رانندگان روزمزدی توان خرید خوراک و مایحتاج را با این شیوه ی درامدی ندارند و مجبور به استفاده از آنچه به عنوان غذای رانندگان سرو میشود هستند و متاسفانه ، در این بخش پیشرفتی حاصل نشده که هیچ ، نسبت به سالهی قبل پسرفت هم د اشته .خوردن غذاهای کاملا غیر بهداشتی ، و عدم جای مناسب بر ای استراحت بین راهی رانندگان و سرگردانی آنها مزید بر خستگی راه شده و این قشر آسیب پذیر را بیشتر از پیش می آزارد ، و کجاست حمل و نقلی که سکاندارش درگیر آسیبهای فراوانی باشد ، که این یکی از آنهاست . 


تا بعد ...