در ایران ، دولت ها و راه ها

به نام یزدان پاک

سلام

از قدیم الایام ایران حلقه ای زنجیرهِ شاه راه ابریشم بوده و هست ، حفظ این موقعیت در 8 سال دولت بهار کمی کمرنگ شد و تحریم های جهانی علیه ایران سهم ما را از این شاه راه جهانی کمرنگ کرد .

 در دول مختلف وزارت راه و شهر سازی فعالیت هائی داشته که مطمئنا نه میتوان تمام آنها را اثبات و تایید کرد و نه رد !! اما هست نکاتی که باید یاداوری شوند ، اتصال روستاهای بدون جاده ی آسفالت و حتی پل برای گذر از رودهانه های بین راه ، احداث اتوبانهای متعدد در کشور ، سر و سامان دادن به بخش های نظارتی و کنترلی ، بهینه سازی ناوگانهای حمل و نقل ، مدرن شدن ناوگان های موجود ، بهر گیری از سیستم های مکان یابی و اصطلاحا GPS ، بروز شدن و اطلاعات سفر در ایران توجه به بخش توریت !!!در خصوص جاده ها و قس علی هذه .

اما آیا کارهای انجام شده صحیح و از روی تفکری بوده و یا طرح هائی تبلیغاتی و برای رای آوری دولت ها !!! اگر بخواهیم از این مقوله بگذریم ، شاید بتوانیم راحت تر به نتیجه برسیم ، پس بررسی طرح ها بصورت اجمالی ، نه دولتی مد نظر میباشد . برای مثال احداث آزاد راه اصفهان - کاشان-قم- تهران ، دقیقا در یکی از مسیرهای پر تردد کشور ، نیازی بود که سالها در انتظارش بودیم و نهایتا افتتاح شد ، اما مشکلات بسیاری در این طرح بوده و هست که هنوز مسافران این مسیر را آزار میدهد ، ابتدا بحث کیفیتی ، بعد از سالها و بنابر مدیریت خصولتی این آزاد راه و علیرغم دریافت عوارضی قابل توجه ، کیفیت آسفال و زیر سازی در این بزرگ راه واقعا تاسف بار است ، شاید اگر منصفانه بنگریم حداقل 30% از تصادفات پیش آمده به همین دلیل باشد که باز هم با اظهار تاسف هیچ نامی از این مقوله برده نمیشود ، آیا پیمانکار اصلی چه سازمان ، نهاد و یا شخصی بوده است ، چرا باید سرمایه های ملی به این نحو از بین بروند ؟ و یا برای ساخت جاده ای با چنیدین برابر هزینه هنوز هم متحمل هزینه های جاری هستیم !!! سیستم های کنترلی یکی پس از دیگری ، با چه عنوانی نصب میشوند امروز شاهد کلی هزینه برای نصب فلان دوربین هستیم ، کمتر از 6 ماه به روز رسانی میشوند !! با کلی هزینه ی جدید ، و پایان سال همگان میفهمند این دوربینه آنی نیست که پول را دادیم و سال بعد میشوند مترسکی برای جالیز !! آیا نهادهای مسئول ناظر ندارند ؟ و هزار آیای دیگر !!1

بزرگراه تهران شمال که به سیاهچاله ای مرتبت با جیب اشخاص ی تبدیل شده که همچون چاه ویل انتها ندارد ، چرا زمانی پیمانکاری مراجعه میکند و خواهان ثمنی برای انجام کاری است و این کار با 10 برابر هزینه در داخل قابل اجرا نیست و حتی پس از اجرا قابل استفاده نیست ، بازهم اصرار بر حیف و میل اموال عمومی داریم ؟

و یا طرح تعهد ساز و بدون کارشناسی و جانمائی مناسب ، مسکن مهر ، واقعا چرا برخی مواقع شاهد چنین طرح هائی ، فقط برای اینکه فقط ثابت کنیم ما میخواهیم کاری انجام بشود با چه قیمتی ؟ خدا میداند !! چقدر پیمانکاران ابتدائی این پروژها سرمایه های مردم را به یغما بردند ، چند سال برای تکمیل این بناهای بدون زیربنا مردم در صف انتظار ماندند ، تازه بعد از تکمیل ساختمانها مشکلاتی چون آب فاضلاب، برق، بهداشت ، مدرسه ، بازار ، ایاب ذهاب شهروندان ، پاسگاهای مورد نیاز و ... باعث خالی ماندن این مسکن ها شد ، و از همه بدتر بدلیل ارزان بودن بی کیفیت ترین مصالح بدون نظارت ناظران بکار برده شد تا در صورت زلزله و تکانی کوچه شاهد فجایعی خانمان سوز و دلخراش باشیم !! خانه دار کردن به چه قیمتی ؟ آیا واقعا جئانان را خانه دار کردیم و یا شهرک هائی ساختیم برای اوباشی که در بین مردم و زیر نظر پلیس آرامش نداشته باشند و بتوانند عنکبوت وار تاری امن بدور کارهای خلاف بکشند !!!!

سامانه ی جی پی اس زمانی که راه اندازی شد و با چه هزینه هایئ بر مالکین خودروهای برون شهری تحمیل ، هرچه فریاد زدیم برادر من ما زیر ساخت مورد نیاز را نداریم ، این برای چیست ؟ حال بعد از گذست حدود 10 سال و به جیب زدن پولهای گزاف ، بالاخره فهمیدند که این دستگاه های نقطه ای با دکل های اپراتورهای داخلی به هیچ دردی نمیخورد !! خوب چه شد ، حال سامانه ی سپهتن !!! در ابتدا عرض کنم این سامانه به مکراتب بهتر از مدل قبلی است ولی به نوبه ی خود بازهم بدلیل نبود زیر ساختهای لازم جزو طرح های عقیم خواهد بود .

سیستم کنترل هوشمند ناوگان ریلی ، سیستم هوشمندی که دست انسان میتواند مختلش کند ، سیستم هوشمندی که در اندک سرمای زمستان ناکارآمد میشود !!! چرا نمیبینیم چه مدل سامانه ای با کشوری چهار فصل همچون ایران سازگاری دارد و سراغ آن برویم چرا باید همیشه طرح های سوخته و تایید نشده در کشور ما نقش عزرائیل را بازی کنند ؟

اما در کل باید از تیم جناب روحاین و مخصوصا آقای آخوندی وزیر محترم راه .و شهر سازی تقدیر و تشکر کرد که با حجم وسیعی از طرح های بر زمین مانده وارد شدند و در کمتر از 4 سال شاهد تکمیل طرح هائی بودیم که سالیان دراز انتظارش را کشیدیم و و یا طرح هائی که به نقطه ی کوری بدل شدند ، هرچند با سرعتی کم اما بالاخره کور سوئی از حرکت در آنها دیده شد .

نوسازی ناوگان هوائی که خود ثمره ی تصویب برجام و میوه ی شیرین صلح و آشتی با تکنولوژی به روز جهانی بود و هست یکی از حرکتهای ارزنده و قابل تقیر این وزارت خانه بوده و هست تا جائی که مطمئنا در سالیان آتی این حرکت به انقلابی در صنعت هوائی ایران تبدیل خواهد شد  .

تا بعد... 

لینک همین یادداشت با قلمی متفاوت در هفته نامه ی حمل و نقل :                                                                                http://tweekly.ir/fa/Main/Page/109/6/%D8%AC%D8%A7%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%D9%8A